Lise Sore maakt autobiografisch werk waarin de beschouwer deelgenoot wordt gemaakt van uiterst kwetsbare ervaringen. De zelfportretten op monumentale schaal ontstaan na het vastleggen van emotionele momenten. Metersgrote doeken van transparant katoen, betekend met grafiet, wapperen los in de ruimte. De voorstelling toont een naakt portret in een ineengedoken houding waarvan de emotie tastbaar aanwezig is. Het werk is ingetogen en uitgesproken tegelijkertijd en zeer persoonlijk van aard. Het kan een overweldigende ervaring opleveren om het werk van Lise Sore nader te beschouwen. Sore bestudeert de vastgelegde beelden nauwlettend alvorens deze om te zetten in hyperrealistische tekeningen waarin de kijker wordt meegenomen in het gevoelswezen. Herinneringen en de invloed hiervan op identiteit spelen een belangrijke rol in het werk. Welke rol hebben deze bij het ervaren en creëren van de eigen omgeving?
